Πλάκα μας κάνεις..

Λοιπόν το είδαμε κι αυτό. Τη βδομάδα που μας πέρασε τα περίφημα spread για την Ελλάδα φτάσανε τις 3200 μονάδες. Το γεγονός με πρόλαβε στο σπίτι του ΔέλταΜι οπού παρακολουθούσαμε ειδήσεις στην τηλεόραση μαζί με το φίλο μας το Χρήστο. Τα σχόλια δεν άργησαν να έρθουν.

Κατ' αρχήν 3200 μονάδες και τρείς το λάδι τρείς το ξύδι συν τα “έξοδα φακέλου” μας κάνει μάνι μάνι 35% τόκο. Με τριανταπέτε τοις εκατό δε δανείζει ούτε η Καμόρα. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να δανειζόμαστε κατ' ευθείαν από την Καμόρα, που είναι και αίμα μας βρε παιδί μου, με χαμηλότερο επιτόκιο και καλύτερες εγγυήσεις? Γιατί αν στο κάτω κάτω ζούμε σ' ένα κράτος που λειτουργεί με όρους μαφίας και κατσαπλιάδικες τακτικές “φορολογικών περαιώσεων”, απειλών διακοπής ηλεκτροδότησης και αντίπερα οφειλέτες εκατομυρίων συζύγους βουλευτών, κουμπάρους, αγαπούληδες πάσης φύσεως νόμιμους και ηθικούς, τουλάχιστον να μην κοροϊδευόμαστε κι όλας. Γιατί άμα έχεις κράτος λέγεσαι πολίτης και υποτίθεται πως ισχύουν κάποιοι κανόνες, άμα έχεις μαφία ισχύουν άλλοι κανόνες στο παιχνίδι και λέγεσαι Τζο Μπονάνο. Δε μπορεί να έχεις το ένα ή το άλλο κατά πως σε συμφέρει. Να ξέρουμε κι εμείς τι να κάνουμε δηλαδή, να κατεβαίνω σε πορείες ή να πιάσω τη λίστα μου και το ρόπαλο?

Κατά δεύτερον, αν είχαμε μια κυβέρνηση με χιούμορ θα λέγαμε ΝΑΙ, δανειζόμαστε με τριανταπέντε τοις εκατό. Να δανειστούμε και να ψωνίσουμε όπλα. Θέλουμε ένα αεροπλανοφόρο ΤΩΡΑ και γράφτο, δε θα τα πάρεις ποτέ. Να γελάσει κι ο κάθε πικραμένος πυγμαίος στην έρημο Καλαχάρι.

Δηλαδή κύριε χρηματιστά δε μπορείτε να μου λέτε οτι για να με δανείσετε θέλετε τριανταπέντε τοις εκατό κι εγώ να κάθομαι να σας ακούω. Γιατί σ' εσάς δεν κοστίζει τίποτα να ξεφουρνίζετε νούμερα, εμένα όμως μου κοστίζει.

Πάω να φάω γιαούρτι ν' ασπρίσω.

Ο Καζαμπούμπου..